Van tour naar tour op Bocas del Toro

Panama is dubbel zo groot als Nederland en inmiddels heb ik al een behoorlijk groot gedeelte ervan bereisd. Momenteel bevind ik me op het eiland Colon, de Bocas del Toro archipel in de Atlantische Oceaan. Ben vanuit Panama stad eerst met een bus in 4 uren naar Santiago gereden in het midden van het Land. Santiago is een spuuglelijk saaaaaaaaaai dorp aan de PanAmerika highway. Heb daar 2 nachten geslapen in een zeer prettig hotel, aan die snelweg. Vandaaruit ben ik een middag heen en weer gereden naar het lieftallige Santa Fe in een overvolle mini-bus. Op het moment dat ik dacht dat de bus wel vol genoeg zat, werden er nog een aantal slanke schoolkinderen in unifom bijgepropt. Tassen en ellebogen drukten tegen me aan. De ritprijs van 2 dollar was spotgoedkoop, zoals alle bussen en taxis hier.In de bergen van Santa Fe genoot ik van een kabbelend riviertje en mega veel kleurrijke bloemen en aparte planten. Na Santiago heb ik 1 nacht in David doorgebracht, de tweede stad van het land en monsterlijk lelijk. Ook de ritten onderweg van Panama stad naar David was niet zo speciaal, maar noodzakelijk om de dag daarna aan te komen in het schitterende Boquete.De vulkaan Baru ligt op 3475 meter hoogte. Het heeft een heerlijk klimaat, overdag vaak zonnig en s nachts koelt het flink af en airco heb je echt niet nodig. Na Santiago en David was de aankomst in dit bergplaatsje een verlichte verademing.Ik viel met mijn neus in de boter, want het bloemenfestival was net begonnen. Drukbezocht door Panamezen en toeristen die alle aangelegde bloemenperken kwamen bekijken bij een wild stromende rivier op een enorm terrein. Veel eetstalletjes, dans shows op een podium en allerlei verkopers met o.a. sieradenenkleding. Wanstaltige clowns, artiesten en Mickey en Minnie Mouse probeerden de kids te vermaken. Pittoresk liggen de leuke huisjes van het kleine Boquete in een dal tegen de bergen. Ik heb hier een informatieve koffie tour gedaan met uitleg over het proces van koffie maken. En ook heb ik met een klein groepje toeristen paard gereden over de bergen heen. Een bijzondere ervaring! Langs diepe ravijnen en via steile kleine paden -brrrrrr- bereikten we uiteindelijk de top met een magnifiek uitzicht. De paarden waren zo tam als gedresseerde konijnen en wisten de weg beter dan de spaans sprekende gids. s Avonds schalde de muziek van het festival met golven door het dal. Ik kon met oordoppen in niet slapen en heb elke nacht een slaappil genomen. Na 3 nachten had ik genoeg gezien en beleefd en ben vertrokken met een mini bus en watertaxi naar Bocas del Toro. Na een reisje van 4 uren arriveerde ik op het eiland Colon. Het was even zoeken naar een betaalbaar hotel, maar uiteindelijk vond ik net buiten het centrumpje een fijn hotel met prachtig zeezicht vanaf mijn balkonnetje.
Heb de afgelopen dagen verschillende kleine witte stranden bezocht, veel gewandeld en elke avond overheerlijk gegeten. Veel jonge hippies en oudere Amerikanen ben ik tegengekomen in Boquete en Bocas.Heb een avondtour met een boot gedaan. Onderweg lichten vissen, plankton en algen fel op, alleen bij maanlicht te zien. Dat was een wonderbaarlijk science- fiction achtig gezicht. Ook tussen het plankton en algen gezwommen en bij elke zwembeweging lichtte het op. Eergisteren met een bootje een eilanden tour gedaan, het ziet er zeer exotisch uit. Houten huisjes in felle vrolijke kleuren geschilderd brengen me telkens weer in een optimistische stemming. Gisteren een regel, wandel en strand dag gehad. Vanmorgen een chocolade tour gedaan op het vaste land, bij Almirante.We kregen uitleg over de bereiding van chocolade en een indiaanse vrouw liet het laatste gedeelte van dat proces zien. De gesmolten chocolade smaakte verrukkelijk.Onderweg zagen we luiaards hangen in de hoge bomen en voor onze voeten sprongen piepkleine gifgroene en oranje kikkertjes weg. Midden in de jungle rinkelde opeens keihard de mobiel van de gids en hij begon een gesticuleerd gesprek. De andere gids gaf met intonatieloze stem tekst en uitleg over de organic farms waar 1500 indianen werken. Uit Zwitserland komen ze elk jaar controleren of de farms aan de organic eisen voldoen. Vervolgens wordt de chocolade naar Europ getransporteerd. Zodra de gids weer even was uitgesproken, greep hij zijn mobiel, vergat ons volkomen en concentreerde zich intens op appen. De indiaanse vrouwen hadden van plantenwortels en bladeren een lunch voor ons bereid. Dat smaakte naar aardappels en spinazie! Die vrouwen zijn vrijwel allemaal mega dik. Volgens mij zitten ze de hele dag stiekem van de chocolade te snoepen. Ik neem over 2 uren een vliegtuigje naar Panama stad, dat is maar 45 minuten vliegen ipv een schommel koude airco busreis van 9 uren. Voel me steeds relaxter. Soms heb ik wel ongemakkelijke ogenblikken of angstmomenten gehad. Als de bootjes over huisjeshoge golven schrikschokten of als ik door donkere vervallen buurten wandelde. Of als de Panamezen te veel gezopen hadden en de sfeer wat baldadig werd. De natuur in Boquete en Bocas is overweldigend imponerend en dat zijn de 2 hoogtepunten die ik sowieso wilde bezoeken! Nu op naar Panama stad en naar het dichtbije oosten!