Wandelend in de kletterspetterregen in Guayacuil

Toen ik vanmorgen uitcheckte na 3 dagen in hotel Cuenca zei de eigenaar dat ik ook een mini busje kon nemen naar Guayacuil, omdat dit veel sneller en comfortabeler zou zijn. Vond dat een goed advies wat ik meteen opvolgde. Hij maakte een reservering voor me, de receptionist bracht me naar het vertrekpunt in zijn auto en binnen een half uur zat ik met 6 anderen in een busje op weg naar het westen. Elke keer ben ik toch weer wat nerveus en gespannen als ik ergens vertrek: ik heb vertrek stress. Vraag me steeds af wat me te wachten staat en wat ik zal gaan meemaken.Dat is spannend, geeft me een adrelanine kick, maar ook eng. En het gesjouw met die rugzak vind ik soms zo zwaar, log en onhandig. Als ik eenmaal mijn rugzak heb opgeborgen in het busruim of later in het hotel, voel ik me meteen weer vrijer, beweeglijker en ongebonden. Ik daag mezelf steeds uit om verder te reizen, wat mee te maken, te ervaren, mensen te spreken en dan blijkt bijna iedere keer weer hoe interessant of spannend reizen kan zijn. Vond het heel relaxed om gisteren nog een groot divers museum in Cuenca te bezoeken, wat te wandelen en lekker te lezen op de plaza in de zon, een ontspannen dagje. Eindigend met een pizza en een pina coloda in het hotel, waar de obers vrienden met me wilden worden op facebook. Dit is ook de plaats waar de Spaanse versie van Hitlers mijn kampf wordt verkocht, zag ik in een boekwinkeletalage. In Nederland is dat boek verboden. De busreis ging gepaard met vlotte salsa muziek en trage zoetgevooisde stemmen muziek. Wat absoluut niet traag ging, was de rijstijl en snelheid van de chauffeur. Het leek wel of hij dacht dat hij een coureur was op de racebaan! Het is me al eerder opgevallen dat bumperkleven in dit land echt BUMPERKLEVEN is! Hij behandelde zijn busje als een helikopter,reed keihard en ik kon nauwelijks genieten van het prachtige uitzicht op de bergen, de wolken die we onder ons voorbij zagen vliegen en de grazende lama s, of we waren al weer aan het volgende schitterende uitzicht toe. Op een gegeven moment kwamen we in zeer dichte mist terecht en nog haalde hij te langzaam rijdende auto s in. Gelukkig paste hij zijn 80 km p/uur toen wel enigszins aan. Het gevolg was wel dat we al binnen 3 uren in Guayacuil arriveerden ipv de 5, 6 uren met de trage bus. Daar was ik wel weer blij mee. Ik nam een taxi en checkte in, in het op booking.com gevonden hotel, vlakbij het vliegveld, wat praktisch is voor morgenochtend. Vanuit mijn raam zie ik de vliegtuigen opstijgen en landen, een magnifiek gezicht.Ben vanavond gaan wandelen over de malecon 2000, een lange boulevard met kleine winkeltjes -die er uit zien als hokjes of gangetjes- en diverse eettentjes.Opeens begon het keihard te regenen in deze tropische stad. Met een gezellige Ecuadoriaan heb ik vis, rijst en groenten gegeten, buiten aan een terras tafeltje.Het gedeelte aan de rivier is erg fris, leuk en gezellig, maar de straten daarachter zien er stukken viezer en somberder uit. Het verkeer is hectisch: ik zag veel autos en overvolle bussen voorbij rijden en lange rijen mensen die wachten op bussen tijdens het spitsuur. Bij veel stoplichten staan jongens allerlei kunstjes te doen met ballen en vragen daarna om geld en verkopers met verschillende producten proberen hun waar te slijten aan de autorijders.Ik zag o.a. een vrouw lopen met navigatie opladers en een man met een water reservoir. Deze stad stond bekend als crimineel en goor en sinds 2000 hebben ze hier heel veel geinvesteerd om die status onderuit te halen.IK BEN TROUWENS IN GEEN ENKEL LAND ZO VEEL GEWAARSCHUWD VOOR CRIMINALITEIT! Allerlei Ecuadorianen zeggen dat ik op moet passen en ook las ik veel horor stories over overvallen etc. Maar ik let goed op, ben voorzichtig op mezelf en alert op mijn spullen en heb gelukkig niets naars meegemaakt. Hum,hum,even afkloppen. Morgenochtend vlieg ik om 9.45 naar de Galapagos en daarna ga ik de grote cruise boot op, geschikt voor ongeveer 100 mensen. En Oscar van de travelagency heeft me geupgraded naar een master suite, hoe cool is dat!Zag fotos van een fantastsiche cabin met een groot raam, nou dat wordt genieten.............