Op Koh Sichang een authentiek lief eilandje
Door: olaf
Blijf op de hoogte en volg Olaf
05 Februari 2013 | Myanmar, Rangoon
Zit nu in een klein schuurtje te internetten, omringd door allerlei gillende thaise pubers die opgewonden op 7 lawaaierige p.c's aan het schreeuwgamen zijn en ik ben de enige blanke volwassene hier. Er zijn weinig toeristen op dit lieve Koh= eilandje en ik heb het gevoel dat ik weer in authentiek Thailand ben, na mijn avonturen in de denderende disco- en extreme uitgaansplaats Pattya/Jomtien beach. Gisterenochtend waren tot mijn grote vreugde de vele lelijke grijze wolken opeens totaal verdwenen en heb ik voor 30 euri een taxi -met goed engels sprekende chauffeur!-naar de ferry genomen, een vlotte rit van 1 uur.
Voordat ik op de kleine ferry belandde via een zeer smalle houten plank, zette ik me eerst aan de zeekant in een van de vele houten visstalletjes op de grond, aan een kabouter tafeltje, voor een lunch.
Aangezien alle dode vissen in de snikhete zinderende zon geurend en meurend lagen te vibreren, besloot ik dat het niet wijs was om daar mijn tanden in te zetten en bestelde na moeizaam overleg -er moest een buurman aan te pas komen, die wat engels sprak- rijst, gebakken groente en een omelet. Maar helaas werd ik hier s avonds vreselijk voor gestraft met onophoudelijke en uitputtende diarree, auw en verdorie. Misschien was het toch niet zo goed gesteld met de hygiene bij dit stalletje en was de keuringsdient van waren nog niet langs geweest?
De ferry tocht duurde slechts 50 minuten en onderweg werd ik door een gezellige Birmees op rijstkoekjes getrakteerd. Hij klaarde helemaal op toen ik mijn Birmees met hem oefende, dat vond hij zo grappig. In het haventje aangekomen sprong ik achterop bij een brommerman die me meteen in 10 minuten naar de andere kant van het eilandje reed, waar tevens het enige zandstrand ligt. Bij het enige hotel daar heb ik voor 2 nachten een airco kamer met zeezicht -als ik op het balkon mijn hoofd strek- geboekt. De thai komen dit eiland vaak 1 dag bezoeken vanaf Bangkok of andere plaatsen. Helaas wonen hier ook honderden opdringerige vliegen en duizenden hongerige muggen, zodat ik me rot aan het smeren ben, afwisselend met zonnenbrandcreme en muggenolie. Gisteren en vandaag heerlijk relaxed in de zon gelegen, heb veel boeken gelezen in de afgelopen dagen,gekletst met een Thais sprekende gepensioneerde dikke Amerikaan, een olie massage genomen van een Thaise masseuse onder een dikke boom en de waanzinnig heldere zee in geweest, waar de vliegende visjes met grote spongetjes het zeewater uit tevoorschijn plopplop komen. Heb aan het einde van deze prachtige dag een krachtige scooter gehuurd en voelde me zo lekker vrij, genietend zonder helm -vrijwel geen verkeer hier- tijdens het rond rijden over de bergweggetjes. Er wordt hier voor de kust volop geboord naar olie, veel tankers en boortorens gezien, kortom een actieve petrochemische industrie. Gisterenavond wilde ik gaan eten bij het pan en david restaurant, had daar positieve reacties over gelezen op een internet site, maar de kleine, dominante eigenaresse van het hotel waar ik logeer, wilde dat ik in haar restaurant at, waar geen mens zat! Volgens mij is er maar 1 enkele kamer bezet - ja, door mij, hoera- en overdag loopt het hier ook niet superstorm en de thaise bezoekers nemen vele kilo s aan voedsel en drankpakketten mee en bestellen nauwelijks bij de restaurantjes. Aangezien ik me gisterenavond niet zo gezond voelde, heb ik inderdaad bij haar gedineerd: rijst met groente, dat viel gelukkig goed. Morgen neem ik laat in de middag een ferry naar het vasteland en vervolgens een taxi naar Bangkok, wat nog 1 uur rijden is. In Bangkok blijf ik nog 2 dagen en vrijdag 8-2 vlieg ik naar huis. Ben inmiddels bijna 5 intensieve weken op avonturenpad geweest, het was een verrukkelijke, bijzondere reis en nu verlang ik met enorme intentie naar miijn familie en vrienden,werk, mijn woning en grijze, natte, frisse Nederlandse avonturen.............
Voordat ik op de kleine ferry belandde via een zeer smalle houten plank, zette ik me eerst aan de zeekant in een van de vele houten visstalletjes op de grond, aan een kabouter tafeltje, voor een lunch.
Aangezien alle dode vissen in de snikhete zinderende zon geurend en meurend lagen te vibreren, besloot ik dat het niet wijs was om daar mijn tanden in te zetten en bestelde na moeizaam overleg -er moest een buurman aan te pas komen, die wat engels sprak- rijst, gebakken groente en een omelet. Maar helaas werd ik hier s avonds vreselijk voor gestraft met onophoudelijke en uitputtende diarree, auw en verdorie. Misschien was het toch niet zo goed gesteld met de hygiene bij dit stalletje en was de keuringsdient van waren nog niet langs geweest?
De ferry tocht duurde slechts 50 minuten en onderweg werd ik door een gezellige Birmees op rijstkoekjes getrakteerd. Hij klaarde helemaal op toen ik mijn Birmees met hem oefende, dat vond hij zo grappig. In het haventje aangekomen sprong ik achterop bij een brommerman die me meteen in 10 minuten naar de andere kant van het eilandje reed, waar tevens het enige zandstrand ligt. Bij het enige hotel daar heb ik voor 2 nachten een airco kamer met zeezicht -als ik op het balkon mijn hoofd strek- geboekt. De thai komen dit eiland vaak 1 dag bezoeken vanaf Bangkok of andere plaatsen. Helaas wonen hier ook honderden opdringerige vliegen en duizenden hongerige muggen, zodat ik me rot aan het smeren ben, afwisselend met zonnenbrandcreme en muggenolie. Gisteren en vandaag heerlijk relaxed in de zon gelegen, heb veel boeken gelezen in de afgelopen dagen,gekletst met een Thais sprekende gepensioneerde dikke Amerikaan, een olie massage genomen van een Thaise masseuse onder een dikke boom en de waanzinnig heldere zee in geweest, waar de vliegende visjes met grote spongetjes het zeewater uit tevoorschijn plopplop komen. Heb aan het einde van deze prachtige dag een krachtige scooter gehuurd en voelde me zo lekker vrij, genietend zonder helm -vrijwel geen verkeer hier- tijdens het rond rijden over de bergweggetjes. Er wordt hier voor de kust volop geboord naar olie, veel tankers en boortorens gezien, kortom een actieve petrochemische industrie. Gisterenavond wilde ik gaan eten bij het pan en david restaurant, had daar positieve reacties over gelezen op een internet site, maar de kleine, dominante eigenaresse van het hotel waar ik logeer, wilde dat ik in haar restaurant at, waar geen mens zat! Volgens mij is er maar 1 enkele kamer bezet - ja, door mij, hoera- en overdag loopt het hier ook niet superstorm en de thaise bezoekers nemen vele kilo s aan voedsel en drankpakketten mee en bestellen nauwelijks bij de restaurantjes. Aangezien ik me gisterenavond niet zo gezond voelde, heb ik inderdaad bij haar gedineerd: rijst met groente, dat viel gelukkig goed. Morgen neem ik laat in de middag een ferry naar het vasteland en vervolgens een taxi naar Bangkok, wat nog 1 uur rijden is. In Bangkok blijf ik nog 2 dagen en vrijdag 8-2 vlieg ik naar huis. Ben inmiddels bijna 5 intensieve weken op avonturenpad geweest, het was een verrukkelijke, bijzondere reis en nu verlang ik met enorme intentie naar miijn familie en vrienden,werk, mijn woning en grijze, natte, frisse Nederlandse avonturen.............
-
05 Februari 2013 - 15:00
Mathijs Kompier:
Mooi, tijd om weer lekker aan de slag te gaan! Ik ben erg benieuwd naar je 5.000+ foto's. Kun je die a.u.b. meenemen als je langskomt? Ik wil daar beslist niets van missen. -
05 Februari 2013 - 15:13
BB:
Afgezien van die heftige diarree klinkt het allemaal weer heerlijk. Geniet nog lekker van de zon, want hier gaat het dit weekend weer vriezen. Maar ik kom je wel warmte brengen hoor dit weekend. Super veel plezier nog. xxxxxx -
05 Februari 2013 - 23:45
H.J. De Ruiter:
Lieve Olaf, goeie reis terug en welkom thuis, kus -
06 Februari 2013 - 00:39
Ireen:
Dag Olaf,
Op de valreep een berichtje van mij, net voordat je vrijdag weer huiswaarts gaat keren.
Ik heb de hele avond besteed aan het lezen van je reisverslagen, omdat ik er eerder niet
aan toe gekomen was. Schitterend hoor, je zou zo een boek kunnen schrijven.
Wat een avonturen heb je weer meegemaakt en al die enge autoritten. Maar ik kon het
gelukkig meebeleven op mijn stoeltje achter de P.C. met af en toe een lekker kopje thee en
zonder gehinderd te worden door kou, hitte, vliegen, verkeerd gevallen voedsel, brommer-
ritten, hobbelwegen (au mijn rug) etc.
Nu nog even een flight back en je kunt weer heerlijk uitrusten en nagenieten van je avon-
turen. Een heeeeeel goede reis terug. Veel liefs Ireen -
06 Februari 2013 - 23:38
Barbara:
hee Olaf, wat een fijne reisverslagen allemaal.Heel beeldend!Ik verheug me op je terugkomst en laten we gauw naar Rialtogaan met gaarkeuken vooraf!Goeie thuisreis en veel liefs
Barbara -
07 Februari 2013 - 06:48
Tommy:
Snap nog steeds niet welk eilandje dat iswaar je vertoeft maar dat hoor ik nog wel een keer van je
Intussen zitten wij in Ubud waar zoveel te doen is dat we nog een dagje langer zijn gebleven
Morgen vrijd. gaan we weer naar Lovina waar Zo mijn zus en z0oon langs komen
Een heel goeie reis terug en sterkte met de kou en sneeuw in Nederland!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
